‘Onze trouwkleding beleeft een doorstart en die van jullie?’
Deze vraag stelde Amanda aan drie vriendinnen, die vast en zeker in deze eeuw nog zouden gaan trouwen, gezellig keuvelend op een grote trouwbeurs waar de hartslag van het gezelschap vooral opliep bij het naderen van stands met bruidsmode en avond- en cocktailkleding. Juist toen dit gesprek zich ontpopte, gelijk de mooiste vlinder in een opkomende zomerzon, passeerde ze mij. Ik had op een schitterende beursplek mooi zicht op de stromen goodiebag dragende aanstaande echtgenotes om ze daar te laten merken dat naast het kiezen van een mooie locatie, bruidstaart, save the datekaartje, bruidsjurk en noem het maar op het ook mogelijk is om in 2014 helemaal voor T.O.M. te gaan. Dat staat voor Trouwambtenaar Op Maat. ‘Kijk hij is het echt, in het wild, wat toevallig’, riep ze tegen haar meiden en ze begroette me met een innige omhelzing. ‘Toch een hele leuke baan, het trouwambtenaar zijn’, dacht ik direct bij mezelf. ‘Hij heeft Maarten en mij getrouwd’, zei ze op een toon alsof we al jarenlange vrienden waren.
Trouwkleding voor één dag of ook voor de après bruiloft?
Amanda en Maarten hadden bewust gekozen voor trouwkleding die ze hopelijk lang in elkaars aanwezigheid konden dragen. Dat besluit was snel genomen doordat ze ook voor kleur gingen. En alle bruiloftsgasten waren dan ook niet verrast toen ze uit de Tuktuk, wat een prachtig trouwvervoer toch, stapten en hun beider lievelingskleur blauw de rode draad vormde in hun trouwkleding. Haar trouwjurk, voor de feestavond vervangen door een frivool cocktailjurkje om het feestthema ‘The blue Nile’ met andere accessoires te visualiseren, had ze al drie keer na hun huwelijk aangetrokken bij feestelijke bijeenkomsten. ‘En Maarten, die wil het liefst zijn trouwpak elke dag aan naar zijn werk. Hij heeft het bijna nog nooit uitgetrokken, behalve heel romantisch met een privé stripact voor mij in onze bruidssuite’, zei ze met een opkomende blos op haar wangen.
Nieuw kopen, huren of gebruikt kopen van huwelijkskledij?
Deze vraag zullen jullie ook moeten beantwoorden, want naast alle andere keuzes om de huwelijksdag helemaal op jullie maat te maken, heeft elke te maken keuze een gemeenschappelijke noemer, het kost euro’s. Daarom is het goed dat bij ‘Trouwspecialisten’ op Trouwshop.com er twee zeer veel bekeken rubrieken zijn te weten ‘Avond- en cocktailkleding’ en ‘Bruidsmode’. Doe er jullie voordeel mee want deze bedrijven informeren jullie in deskundige woorden en zeer veel flitsend fotowerk om een eerste schifting in de kledingwensen te kunnen maken. En gaat de hartslag boven de tweehonderd bij het aanschouwen van bepaalde trouwkleding op zo’n site, een afspraak is zo gemaakt om je door bevlogen en betrokken medewerkers verder te laten adviseren. ‘De trouwkleding maakt de bruiloft’, zei mijn grootmoeder zaliger vroeger altijd al als ze weer een witte trouwkoets over de kasseitjes in de Kerkstraat in het lommerrijke Monster hoorde ratelen.
Vroeger geen internet, maar ook minder keuzes
Wetende dat internet (www) pas in de jaren tachtig in Nederland als tweede land ter wereld aanwezig was, vraag je je nu misschien af hoe dat vroeger ging met de keuze van trouwkleding. Nou, ‘keuze’ was met kleine letters geschreven. Pas in de negentiende eeuw was er sprake van een internationale mode voor bruid en bruidegom. Engeland was natuurlijk de overzeese hoofdleverancier, allereerst met betrekking tot mannen. Dandy’s liepen al in 1800 door Londen met op hun hoofd een top hat, een hoge hoed bekleed met zwarte zijde, en die werd samengebracht met het zwarte jacquet dat iets later ontstond. Hoe formeel een jacquet ook lijkt, het was een informele uitgave van een geklede jas waarvoor ten behoeve van het paardrijden de voorpanden schuin naar achteren wegliepen. Halverwege de eeuw kwam hieruit de rok voort, die met overdwars weggeknipte voorpanden nog chiquer werd geacht en alleen voor de avonden diende. Omdat mannenkleding toch al zwart was, sloeg de combinatie van een jacquet met hoge hoed onmiddellijk aan, ook op het Nederlandse platteland. Sinds 1960 ongeveer grijpen bruidegoms soms naar een frivolere variant, de grijze Ascot.
Witter dan wit en eenmalig gebruik
Voor vrouwen begon de internationale mode aanmerkelijk later. De meeste bruiden trouwden van oudsher in een zelfgemaakte, donkere jurk met sjaal, die later dienst deed bij plechtigheden en feesten. De ommekeer naar een witte bruidsjurk, die eenmalig werd gedragen, begon vroeg in de negentiende eeuw. Franse en Engelse modebladen gaven rond 1815 de eerste voorbeelden ervan, maar trendsetting was toen nog een koninklijke aangelegenheid. Bij de jurk hoorde een kanten sluier, die in bijna alle godsdiensten tijdens de huwelijksceremonie voor een vrouw gebruikelijk was. Nederlandse welgestelden pikten de witte bruidsmode begin vorige eeuw al op.
Toch zou het lang duren voordat deze dracht in Nederland algemeen was, naar verluidt zelfs tot 1920, onder boeren nog later. Het grote bezwaar was het eenmalig gebruik ervan, een behoorlijke verkwisting. Om toch een bestemming te vinden voor al het kant, werd menige wieg ermee bekleed. De welvaartsmaatschappij van na de Tweede Wereldoorlog besliste uiteindelijk ten gunste van de witte bruidsjurk. Sindsdien bestaan er ook speciale bruidswinkels en -beurzen voor trouwlustigen. Alleen gedurende de jaren zestig, zeventig en tachtig van de vorige eeuw was de witte bruidsjurk minder in tel, maar dat was tevens de tijd dat mannen in bruine corduroypakken huwden om niet burgerlijk te lijken. En de kleur is nu wel op vele manieren aanwezig in de trouwkleding.
Doe dus jullie voordeel met de ‘Trouwspecialisten’ op deze website, maar ga eerst met elkaar in gesprek (is weer wat anders dan het gebruik van social media) over wat jullie willen met de kleding en maak het T.O.M…. Trouwkleding Op Maat!
