Gisteravond zat ik in de auto op weg naar een aanstaand bruidspaar om mogelijk hun huwelijk eind augustus te gaan sluiten. Op de muziekzender, die mijn zoon had achtergelaten op de radio nadat hij dus blijkbaar onze auto eerder die dag had geleend, kwam ineens een klassieke doedelzakmedley op de playlist voor. Dan merk je dat associëren heel belangrijk is en 24/7 doorgaat want bij het horen van die enige echte highlanderklanken moest ik direct denken aan het huwelijk van Allison en Toon wat in 2012 was gesloten. Dat had ik mogen doen en de aanwezige doedelzakspeler bij het wettelijk huwelijk speelde later ook bij het druk bezochte kerkelijk huwelijk een drietal liederen.
De kracht van muziek bij radioreclame
Allison had haar jeugd doorgebracht in een klein Schots dorpje in de buurt van Fort Augustus waar ze op twintigjarige leeftijd de Leidse biologiestudent Toon letterlijk en figuurlijk tegen het lijf liep in de lokale pub. ‘Hij was de weg kwijt en ik was bij zijn eerste aanblik direct van het pad af’ zei Allison later tegen mij. Waarop Toon direct een duit in het Schotse zakje deed door te beweren dat hij haar ‘Dutchie’ was, de lieve versie van het monster van Loch Ness.
Dan blijkt ook de kracht van muziek bij de radioreclame want menig Nederlander kan aan de hand van een muziekje zo vertellen om welk aangeboden product het gaat. Zo herken ik als trouwambtenaar ook aan bepaalde muziekstukken nog al mijn bruidsparen. Was Jos Brink er nog maar met het onverbeterlijke televisieprogramma ‘Wedden dat?’.
Toen ik na het gesprek met het bruidspaar van augustus, die graag met mij in zee gaan als hun trouwambtenaar, in de auto zat, was ook mijn eerste gedachte om mijn volgende blog aan ‘hét trouwidee’ van Allison te wijden.
Een Schotse traditie om te koesteren
Van dat intakegesprek en de huwelijkssluiting met Allison en Toon is mij behalve de doedelzakspeler (hij heette gewoon Gerard Janssen maar zijn ‘verhuurnaam’ was Mac Klusky… als dat geen Schotse taalspitsvondigheid is dan weet ik het ook niet meer want hij vertelde jaarlijks zo’n dertig doedelklussen te hebben op de meest uiteenlopende partijen) vooral hét trouwidee van Allison bijgebleven.
Zij vertelde toen dat in haar dorpje op het Schotse platteland, zo ook in zeker vele andere afgelegen dorpen, het de traditie was om opa en oma na hun werkzame leven in huis te nemen. Zij werden niet gedoogd, nee… ze maakten deel uit van het gezin. Dus als een dochter of zoon des huizes aankondigde te gaan trouwen dan werd eerst met elkaar een afspraak gemaakt voor ‘Inspiration day’.
‘Inspiration day’… neem er de tijd voor
Vroeg in de avond verzamelden het aanstaande bruidspaar, de wederzijdse ouders en grootouders zich aan de Schotse tafel welke rijkelijk was gevuld met vloeistoffen waar Schotland tot ver buiten haar landsgrenzen mee blijft verrassen, diverse producten van het land en mappen en doosjes vol foto’s. En zelfs de fotolijstjes waren van de kasten en de muren gehaald en betroffen allemaal… trouwfoto’s.
De aftrap werd traditioneel gegeven door de oma van de aanstaande bruid, in dit geval dus Allison want Toons ouders en grootouders konden hier niet bij aanwezig zijn, en zij vertelde aan de hand van oude zwart witfoto’s wat er allemaal plaatsvond bij hun huwelijk zoveel jaar geleden. ‘Daarna mocht opa, als oma het gedoogde, ook nog wat zeggen en was het de beurt aan Allisons moeder en vader. Er werd uitgebreid verteld, gelachen, anekdotes werden opgehaald en alles om Allison en mij inspiratie te geven voor de invulling van ons huwelijk’, zei Toon.
Op mijn vraag welke gouden Schotse inspiratietip Allison en hij hadden overgenomen zei Toon direct zonder dralen: ‘Wat dacht jij dan, die Schotse doelzakspeler uit Heerhugowaard natuurlijk. Zo gaaf man, mijn vrienden keken hun ogen uit en de sfeer zat er direct in’. ‘Maar het belangrijkste was’, zo vulde Allison toen aan, ‘om je aanstaande huwelijk met je meest dierbare familieleden te delen en ideetjes op te doen’.
Misschien ook iets voor jullie als aanstaand bruidspaar om met ouders en grootouders toe te passen? Foto’s zijn er zeker nog van hun trouwfeesten en jullie komen vast en zeker op inspiratievolle tips voor de aankleding van jullie dag. Maar net zo belangrijk is dat je jullie belangrijkste levensdag al in de prilste voorbereiding met je familie deelt. Gewoon doen dus!
