Oude en nieuwe huwelijkstradities

Trouwen, zolang als wij ons kunnen herinneren bestaat het al. Toch is het fenomeen trouwen niet eens zo oud, althans niet in de vorm zoals wij het kennen. Eigenlijk werden pas in de Middeleeuwen de eerste huwelijken voltrokken, meestal om samen te leven met één partner, maar ook om bezittingen veilig te stellen.

Het vinden van een partner

Men trouwde vroeger meestal niet om de liefde of de romantiek. Het kon zomaar gebeuren dat het huwelijk met een bepaalde partner min of meer een verplichting was. De ouders kozen vaak de aanstaande uit of het werd bepaald door economische belangen. Dat is tegenwoordig wel anders. De meeste mensen kiezen zelf hun aanstaande huwelijkspartner uit. Soms zelf gewoon via internet, via een datingsite. Er zijn genoeg mensen die speciaal hun telefoon abonnement hebben aangepast om hele avonden door het aanbod van vrijgezellen te kunnen swipen.

Welke tradities zijn er nog?

Natuurlijk ontmoeten aanstaande partners elkaar ook op andere manieren. Via vrienden, op school, in de kroeg of bijvoorbeeld op de vereniging. Als het vonkje overslaat, worden er meestal na een bepaalde periode trouwplannen gemaakt. Misschien gaat de voorkeur uit naar een hele moderne bruiloft of eentje met veel tradities. Welke tradities zijn er eigenlijk nog op het gebied van trouwen?

Kleding

“Something old, something new, something borrowed, something blue…” is een oude Engelse traditie. Het staat symbool voor je ‘oude leven’ als vrijgezel en je ‘nieuwe leven’ als echtgenote. Het ‘lenen’ moet je juist weelde brengen en de kleur ‘blauw’ staat voor trouw en bescheidenheid. Meestal mag de bruidegom de trouwjurk van de bruid nog niet van tevoren zien, men dacht vroeger namelijk dat dit ongeluk bracht.

Muntje in je schoen
Je moet er niet aan denken om de hele trouwdag met een geldmuntje in je schoen te lopen. Volgens een Engelse traditie brengt dit muntje namelijk geluk én het beschermt het tegen eventuele geldzorgen. Dus misschien toch proberen? Tegenwoordig laten ze het muntje ook vaak in de bruidsjurk naaien.

Weggeven van de bruid

Vroeger werd de bruid regelmatig echt een soort van weggegeven. Tegenwoordig staat het voor het loslaten van het ouderlijk huis.

Rijst strooien

Rijst over het bruidspaar heen gooien als ze getrouwd zijn, is ook een traditie. Dit komt uit het Midden-Oosten en het staat voor voorspoed, vruchtbaarheid en geluk toewensen. Tegenwoordig wordt de rijst ook nog weleens vervangen door bellenblaas of rozenblaadjes.

Witte duiven

Twee witte duiven loslaten na de huwelijksceremonie staat voor eeuwige trouw, maar ook voor vrede en geluk. En het is natuurlijk een super romantisch gezicht.

Aansnijden van de taart en bruidssuikers

Samen de bruidstaart aansnijden staat symbool voor het leven wat jullie samen gaan leiden. Hierbij de hand over de hand van de ander leggen, betekent dat jullie voor elkaar gaan zorgen. De bruidssuikers die je weggeeft staan voor geluk, trouw, liefde, vruchtbaarheid en voorspoed.

Een pijp of sigaar roken

Een echte oudhollandse traditie uit de 17de eeuw. De pijp was van klei en erg breekbaar. Het roken van de pijp of sigaar stond symbool voor het huwelijksgenot. Brak de pijp tijdens het roken? Dat zou het huwelijk ook niet zo lang duren…

Namen op je zool, kousenband of bruidsboeket

De bruid schrijft op haar schoenzool de namen van haar ongetrouwde vriendinnen. De naam die aan het eind van het huwelijksfeest nog het best te lezen is, wordt de volgende bruid. Hetzelfde ritueel geldt voor het bruidsboeket. De bruid gooit dit boeket over haar schouder naar achteren waar haar ongetrouwde vriendinnen staan. Wie het vangt… kan trouwplannen gaan maken. Bij de mannen wordt vaak de kousenband die de bruid draagt gegooid, wie hem vangt, wordt de volgende bruidegom. De bruidegom moet deze kousenband trouwens met zijn mond van het been van de bruid af halen.

Over de drempel

De bruid over de drempel tillen is ontstaan omdat ze vroeger dachten dat de bruid boze geesten meebracht. Door haar op te tillen, werden deze geesten op een dwaalspoor gebracht.